ΚΕΦΑΛΑΙΟ 33

…Η αγγελία έγραφε:
« Ιατροί ζητούνται για μερική ή πλήρη απασχόληση , μισθός 500-1200 ευρώ. Τηλ. 69…………»

Σε μία ακόμη απέλπιδα προσπάθεια ευρέσεως εργασίας , κάλεσα τον αναγραφόμενο αριθμό. Η ώρα ήταν 10.05.
(Μετά από πολλούς κτύπους…)
-«Γεια σας. Για την αγγελία τηλεφωνώ…»
-«Γεια σας…Κοιτάξτε είμαι σ’ ένα meeting αυτή τη στιγμή , θέλετε να μου δώσετε τα στοιχεία σας και θα σας καλέσω σ’ αυτό το νούμερο αμέσως μόλις μπορέσω…»
-«Εντάξει. Ονομάζομαι επώνυμο-όνομα . Ευχαριστώ.»
Ο άντρας που μου είχε απαντήσει ακουγόταν μικρότερος από μένα. Έπρεπε να περιμένω αναγκαστικά. Οι υπόλοιπες προσπάθειες της μέρας είχαν άδοξη κατάληξη…


Η ώρα είχε πάει 15.30 και το τηλέφωνο δεν είχε κτυπήσει ακόμα. Κάλεσα ξανά το νούμερο της αγγελίας. Πάλι κτύπησε αρκετές φορές , αλλά καμία ανταπόκριση. Απογοήτευση 1η .
Πέρασαν 5 λεπτά και η αναγνώριση της τηλεφωνικής μου συσκευής επανέφερε τις ελπίδες μου. Απάντησα στο δεύτερο κτύπημα.

-«Ναι γεια σας , θα μπορούσα να μιλήσω με τον κύριο επώνυμο…»
-«Ο ίδιος. Γεια σας. Είχα καλέσει πριν λίγο…»
-«Συγνώμη αλλά είχα κάποιες υποχρεώσεις και γι’ αυτό δε σας πήρα νωρίτερα…»
-«Δεν υπάρχει πρόβλημα…μπορείτε να μου δώσετε κάποιες πληροφορίες για τη δουλειά…»
-«Ναι , είμαι ο επώνυμο-όνομα και εργάζομαι για ένα πολυεθνικό όμιλο εταιριών , που εμπορεύεται προϊόντα διατροφής και κινείται στο χώρο της υγείας…
Σας ενδιαφέρει πλήρης ή μερική απασχόληση;
Θέλετε να μου δώσετε κάποια περισσότερα στοιχεία για σας;»

Έδωσα ένα απλό , περιληπτικό βιογραφικό , τονίζοντας τα 3 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας και ότι με ενδιέφερε η πλήρης εργασιακή απασχόληση.
Ο άντρας στο τηλέφωνο ακουγόταν ευχαριστημένος.
Συνέχισα εγώ με ερώτηση…

-«Ελπίζω μόνο να μη χρειαστεί να εργαστώ ως πλασιέ των προϊόντων που μου περιγράφετε… υπάρχει επαφή με ασθενείς;»
-«Όχι-όχι , έχουμε επαφή με τον κόσμο , αλλά με άλλο τρόπο..
Κοιτάξτε θα θέλατε να τα πούμε από κοντά;
Αύριο στο ξενοδοχείο τάδε , στις 8 το βράδυ , οδός τάδε , αριθμός τάδε , η εταιρία μας οργανώνει παρουσίαση των προϊόντων μας. Με τη λήξη της παρουσίασης ελάτε να με βρείτε στη γραμματεία , για να συζητήσουμε για τη δουλειά.
Σας βολεύει αυτό;»
-«Ναι κανένα πρόβλημα…
Η παρουσία μου είναι ελεύθερη χρηματικής συμμετοχής;»
-«Μα φυσικά , αλοίμονο! Μόνο να φέρετε μαζί σας ένα φύλλο χαρτί και ένα στυλό.»
-«Εντάξει. Χρειάζεται να έχω μαζί μου κάποιο βιογραφικό;»
-«Όχι καθόλου. Λοιπόν θα τα πούμε αύριο το βράδυ έτσι;»
-«Ναι. Σας ευχαριστώ.»

Σημείωσα τις απαραίτητες λεπτομέρειες σ’ ένα χαρτάκι που έχωσα στο πορτοφόλι μου και τσέκαρα αν είχα έτοιμο κάποιο κοστούμι για την επόμενη μέρα. Ήμουν έτοιμος.

Την άλλη μέρα στις 20.05 ήμουν στο ξενοδοχείο. Ξενοδοχείο , τρόπος του λέγειν , βέβαια. Απογοήτευση 2η.
Τέτοια αθλιότητα ξενοδοχειακής υποδομής είχα καιρό να δω. Έψαξα για κάποιο διακριτικό της εκδήλωσης , αλλά φευ.
Ο υπεύθυνος της υποδοχής ούτε που με κοίταξε. Ανέβηκα στον ημιώροφο με τα πόδια.
Με υποδέκτηκε μια χαμογελαστή κυρία…
-«Καλώς ήρθατε. Δώστε στις κοπέλες τα στοιχεία σας και ακολουθήστε με , είμαστε έτοιμοι ν’ αρχίσουμε σε λίγο…»

Έκανα αυτό που είπε και , αφού διασχίσαμε κάποιους διαδρόμους , καταλήξαμε σε μια μισοφωτισμένη αίθουσα , με σκηνικό παρουσίασης και καμιά τριανταριά καθήμενους και μερικούς ορθίους. Απογοήτευση 3η.
Πλην κάνα δυο εξαιρέσεων ήμουν ο μόνος καλοντυμένος και πιθανότατα από τους μεγαλύτερους. Απογοήτευση 4η.
Η κυρία με οδήγησε στις μπροστινές σειρές.
Την ευχαρίστησα και κάθισα στη 2η σειρά.

Μετά από λίγο εμφανίζεται ένας τυπάκος , ντυμένος με ρούχα από το συνοικιακό κατάστημα ένδυσης , μας συστήνεται και ξεκινάει την παρουσίαση. Στο πέτο του μια ευμεγέθης κονκάρδα κράζει: «Ζητώ συνεργάτες».
«Η εταιρία μας είναι αυτή και εμπορευόμαστε αυτά , έχουμε κάνει τόσο τζίρο και είμαστε ταχέως ανερχόμενοι κ.λ.π. κ.λ.π.»

Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης , σ’ ένα από τα εικονίδια είναι γραμμένη η λέξη «ευεξία».
Ο τυπάκος ρωτάει με χαμόγελο γνωστής εταιρίας οδοντόπαστας:
« …ξέρετε τι σημαίνει αυτή η λέξη;…Για να δούμε…»
Από το ακροατήριο ακούγονται απίθανες ερμηνείες ακρότατης ασχετίλας.
Ο τυπάκος γελάει ακόμα περισσότερο.
Αν είναι ποτέ δυνατόν! Απογοήτευση 5η.
Αναγκάζομαι να φανερωθώ στους τυφλούς , εγώ ο μονόφθαλμος και δίνω την απάντηση.
Επιφωνήματα εκπλήξεως ακούγονται γύρω μου , κάποιοι κοιτάνε προς το μέρος μου και ο τυπάκος επιβεβαιώνει την ορθότητα της απάντησής μου. Απογοήτευση 6η.

Ολοκληρώνοντας την παρουσίασή του καλεί ορισμένα ζωντανά παραδείγματα , για να πείσει τους «άπιστους Θωμάδες». Οποία έκπληξη!
Σηκώνεται τουλάχιστον το 1/3 εν μέσω χειροκροτημάτων και αλαλαγμών , ανάμεσα σ’ αυτούς κι ο κύριος που με προσκάλεσε και ο καθένας με τη σειρά , μας συστήνεται , μας εκθέτει το προσωπικό του πρόβλημα και πόσο ωραία είναι τώρα που χρησιμοποιεί τα προϊόντα της εταιρίας και πως άλλαξε η ζωή του κ.λ.π. κ.λ.π. Το ποιηματάκι ακριβώς όπως τους το δίδαξαν! Τι ωραία ρομποτάκια!
Όνομα , επάγγελμα , κιλά πριν , κιλά τώρα , διάρκεια χρήσης… Τι χαρά και τι ευτυχία!
Θέλω να ρωτήσω πόσο χρεώθηκαν μέχρι τώρα , αλλά το αναβάλλω για αργότερα.

Ακολουθεί συνέχιση της παρουσίασης από έτερο τυπάκο , χειρότερο του πρώτου , όσον αφορά τον τρόπο εργοδότησης
και πόσο γρήγορα θα βγάλουμε τα πρώτα μας λεφτά , για να αγοράσουμε αυτό το αυτοκίνητο και να κυκλοφορήσουμε έτσι. Μας πληροφορεί επίσης ότι δεν τα πήγαινε καλά με τα γράμματα και πώς έκανε 5! χρόνια να τελειώσει το λύκειο και πως δούλεψε όλα αυτά τα χρόνια από δω κι από κει , μέχρι που άρχισε να δουλεύει στην εταιρία…
Απογοήτευση 7η.
Τελειώνει καλώντας τους υφιστάμενούς του να μας περιγράψουν πόσο ευχαριστημένοι είναι και πόσα λεφτά βγάζουν κ.λ.π. κ.λ.π. ….
Ως εκ θαύματος! οι ίδιοι προηγούμενοι κυρίες και κύριοι ανεβαίνουν στο βήμα και ανταποκρίνονται πειστικά στο ρόλο τους! Ο πρώτος τυπάκος παρουσιάζει τον εαυτό του τελευταίος και μας δείχνει ως απόδειξη την τελευταία επιταγή που εισέπραξε και τις προσωπικές του , πριν-μετά , φωτογραφίες του. Δυνατά χειροκροτήματα και επιφωνήματα από σχεδόν όλους. Απογοήτευση 8η.

{Αναρωτιέμαι “where’s the catch in this?”}

H απάντηση δίνεται αμέσως μετά , από την προϊσταμένη της εταιρίας που ανεβαίνει στο βήμα.
Είναι η ίδια κυρία που με είχε υποδεχτεί στην είσοδο!
Οι συσχετισμοί είναι πλέον προφανείς κι οι υποψίες μου επαληθεύονται.
Για να εργοδοτηθούμε πρέπει να αγοράσουμε το «πακέτο» , που περιλαμβάνει 3 προϊόντα της εταιρίας , τον κωδικό πωλήσεων , εγχειρίδια οδηγιών και το σχετικό dvd.
To «πακέτο» κοστίζει μόλις 90! ευρώ …

Η καλή μας η «δασκάλα» κλείνει λέγοντάς μας την προσωπική της ιστορία και τη φορολογική της ενημερότητα.
Ακόμη μια ευτυχισμένη πλούσια ! Τι ωραία , τι καλά!

Τέλος παρουσίασης κι εκδηλώσεως. Πτώση μασκών.
Παρακαλούνται τα θύματα να προσέλθουν στο ταμείο…
Απογοήτευση 9η…

Βρίσκω τον «αγαπητό κύριο» που με κάλεσε , του συστήνομαι και τον χαιρετώ αναλόγως , διευκρινίζοντας την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος.
Με χαιρετά με χαμόγελο και τα εξής:
«Χάρηκα , δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα , καληνύχτα!»
-«Γεια σας.»

Αφήνω το θέατρο του παραλόγου πίσω μου και βγαίνω στη βροχή…
Σκατά! Και χάσιμο χρόνου…Ψάχνω τ’ αμάξι μου βρίζοντας…