ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18

…..εκανα παλι πολύ καιρο να γραψω…..

{ισως στερουμαι εμπνευσεως…..}

Σημερα είναι μια μερα που δεν πηγα στη δουλεια,λογω κακοκαιριας…{…τα «τυχερα» του να δουλευεις στο καταραμενο μερος…;}.Πηγα τον μικρο στη δουλεια, μα μετα γυρισα πισω.

Η βρωμικη ,προστυχη πολη μας σκεπαστηκε από ένα παλλευκο στρωμα χιονονιφαδων, που πριν η μερα τελειωσει, θα μεταλλαχθει σ’ένα ελωδες βουρκο.
Πειραζει(;) που μ’ αρεσει ο χειμωνας, το μελαγχολικο, συννεφιασμενο γκριζο που απλωθηκε παντου…
Καθισα στο pc και σ’εψαξα μα δεν ειχα την τυχη να «συναντηθουμε»….
Οποτε επεστρεψα στη δοκιμασμενη λυση της συγγραφης…

Ο,τι γραφεται περιμενει να διαβαστει….

Διαβαζω ένα καταπληκτικα θλιβερο βιβλιο.Λεγεται “Haunted”και το εγραψε ο Chuck Palahniuk.{δωρο του Λεωνιδος}.
Το σαββατοκυριακο ειδα τις εξης ταινιες:
1.Ο εμπορος της βενετιας
2.The machinist
3.Η πτωση
4.Θα κοιμηθω όταν πεθανω (ωραιος τιτλος)
5.Lemony Snicket and a series of unfortunate events….

Δεν πηγα πουθενα.Εσυ ελειπες και λειπεις.Δεν ειχα καμμια διαθεση και δε μ’εψαξε και κανενας.Οποτε επιβεβαιωθηκε η παντελης αδιαφορια για την πενιχρη μου υπαρξη…
Και το προβλημα είναι ιδιο μ’αυτό που εγειρεται κάθε φορα που βιωνω κατι που θελω να μοιραστω μαζι σου (όταν πηγαινω σινεμα μονος είναι χειροτερα) ,αλλα φευ…όλα οσα εχω να πω πνιγονται στο ερεβος της ψυχης μου….

Ηρθε εκεινη η γαμημενη στιγμη που πρεπει να βγουμε και να πιουμε τα κερατα μας,να γινουμε ζωα, χαμενα σε τολυπια καπνου από απιστευτες ποσοτητες τσιγαρων,να εκτοξευτουμε μες τα σκοταδια σαν γνησιοι “space monkeys” και να καταληξουμε μες την τρυπα που σκαψαμε από καιρο για τα κουφαρια μας….

…Δεν ζουμε.Δεν ζουμε.Δεν ζουμε.
Προσεχουμε τι λεμε,τι κανουμε,ολο βαζουμε κανονες,υπεκφευγουμε, εθελοτυφλουμε,πνιγομαστε στο τιποτα ,κρυμμενοι πισω απ’ το μικρο μας δακτυλο….
ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ……………
Μην πληγωθει εκεινη,μην πληγωθεις εσυ….
Εγω;Να πληγωθω;………..

Δεν πληγωνομαι εγω ρε μαλακες, ειμαι εθισμενος στον πονο, σκοτωστε με καλυτερα………..

Πνιγομαι και θελω να ουρλιαξω…..

…..μα είναι νωρις στον κοσμο αυτόν , για σενα και για μενα….