ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

…-«Ώστε εγραψες για μενα;…Και με τοση απογοητευση!»
Ηταν τρεις το πρωι κι αυτό ηταν το πρωτο σημαδι της υπαρξης σου,μετα από την αναμενομενη απουσια σου, που συμπληρωνε ηδη 48ωρο.
Ενα λιτο,πενιχρο,ειρωνικο sms μολις 8 πικρων λεξεων που στοιχειωσε το κινητο μου και διεκοψε τον ταραχωδη υπνο μου….
Χωρις καθολου να σκεφτω,απαντησα σχεδον αυθορμητα:
-«Δεν ητανε για σενα,καμια σχεση…».
Ακολουθησαν μερικα βασανιστικα λεπτα αγωνιας για την πιθανη σου αποκριση,αλλα με διεψευσες πανηγυρικα και με πηρες τηλεφωνο.Ενα ακομη θορυβωδες κουδουνισμα που κεντρισε την απεγνωσμενη ληθη μου.
-«Τι κανεις;»
-«Κοιμομουνα…Εσυ τι κανεις;»
-«Καλα.Ηθελα μια αγκαλια από τη φωνη σου…»Ησουν ολο ναζι κι εσταζες μια πρωτογνωρη γλυκα.Αφου βεβαιωθηκα ότι οντως σωστα ακουγα κι ότι αυτή ησουν εσυ και καμια άλλη,ανακαθισα το κοιμισμενο κορμι μου στο κρεβατι.
-«Καλα τι κανεις τετοια ωρα ξυπνια;».Ηξερα.
-«Αφου με ξερεις…».Σε ξερω;
-«Και απ’όλα οσα διαβασες μονο αυτό βρηκες να πεις;»
-«Ε τα υπολοιπα από κοντα…Απλα πηρα,γιατι ηθελα να σ’ακουσω…’
Δεν ημουν σε θεση να πιστεψω αυτά που ακουγα.Ηταν ακομα ένα ονειρο ή ενας φριχτος εφιαλτης;Κι εσυ ακουγοσουν τοσο υπεροχη,τοσο ιδανικη…
Κι υστερα εντελως ξαφνικα…
-«Ποιος είναι ο tyler;…»
-«Αυτό είναι κατι που πρεπει να βρεις μονη σου…υπαρχει ένα μοτιβο γραφης και δεν είναι τυχαια η επιλογη του ονοματος.»
-«Ελα πες μου…»
-«Όχι,πρεπει να το βρεις μονη σου.Εχει σημασια.Καποιο άλλο σχολιο;»
-«Ισχυουν αυτά που καταλαβα τωρα τελευταια.»
-«Θετικα ή αρνητικα;»
-«Θετικα...Θυμιζεις ραπτοπουλο κι εμπειρικο.»
-«Ετσι ε;Δε μπορουσα να μεινω ανεπηρεαστος.Αυριο μολις ξυπνησω θα σε παρω.Θα ‘ναι το πρωτο πραγμα που θα κανω.»
-«Αυριο θα ξυπνησω πρωι-πρωι.Θα ‘ρθει να με παρει η ……. .»
-«Μαλιστα.Εχεις κανονισει.Το βραδυ τοτε.Λυπαμαι που δεν καναμε κατι μαζι.»
-«Θα το κανονισουμε κι αυτό.Καληνυχτα.Φιλακια.»
-«Καληνυχτα.»

Τελειωσαμε και δεν ηξερα αν επρεπε να σε βρισω ή να σε αγνοησω.
Τελειωσαμε.
Τελειωσα…
Τελειω…

Εμεινα γυμνος και ξαναβυθιστηκα στους εφιαλτες μου…