ΑΔΕΛΦΟΣ ΕΙΝΑΙ...
…Είναι ο δευτεροτοκος.Κατι σαν βελτιωμενη εκδοση ένα πραγμα.Αναμιγνυουμε τα υλικα,αφαιρουμε τα μειονεκτηματα της πρωτης αποπειρας,προσθετουμε λιγη ακομα μαγεια του ερωτα μας και τον εξαπολυουμε στον ανυποψιαστο μεσοαστο χωριςπροειδοποιηση.Καπως ετσι προεκυψε ο δευτερος εκλεκτος υιος της οικογενειας ……… και καπως ετσι επαψα να ειμαι μοναχοπαιδι και μοναχογιος ,στην πολύ τρυφερη ηλικια των τριων ετων.Ολα πλεον δια δυο:προνομια,προσοχη,φροντιδα,στοργη και προδερμ…
…Ψες μου ζητησε να γραψω γι αυτόν.Παραμονες μιας ανειπωτης ευτυχιας…Με το γνωστο του «σημαδεμενο» χαμογελο,στο οποιο υποκυπτω παντα.Ισως γιατι εγω ευθυνομαι για το μισο αριστερο του,ανω κοπτηρα…Ολες του οι δαγκωματιες και τα φιλια εχουν πλεον αποτυπωμα… Και κάθε φορα που γελαει ,μου θυμιζει το τραυματισμενο του δοντι,μοναδικο καταλοιπο μιας παλαιας μας αψιμαχιας.Ισως γι αυτό να υποκυπτω…
Είναι ψηλοτερος από μενα, εχει μαυρα , κορακισια , κοντοκουρεμμενα μαλλια,μαυρα ματια,μυωπικο αριστερο ματι,μακριες αγριες φαβοριτες ,ενθεν και ενθεν,φακιδες στο ριζορινιο και μουσακι περιποιημενο δια τας κορασιδας.Το προσωπο συνοδευεται από σωμα εξαιρετης δομης και αρμονιας.
Όμως αυτος δε θελει να γραψω γι αυτά…Θελει να παραθεσω τι νομιζω γι αυτόν,τι αισθανομαι και τι σκεφτομαι.Ειναι ο αδελφος μου,ο μικρος μου αδελφος,αιωνιος προστατης,υπερασπιστης και φιλος,εδώ και τρια χρονια ειμαστε και συγκατοικοι , μια παραχωρηση που εκανα μονο γι αυτόν.
Αψυς και οξυθυμος,εχει τον συναισθηματικο του κοσμο σε απολυτο ελεγχο.Στιβαρος,σοβαρος και απολυτος.Με αρχες.Πραγματικα καλο παιδι. Εχει χιουμορ σαρκαστικο,αριστη επικοινωνιακη προσεγγιση και σε κερδιζει με την πρωτη κουβεντα.Συνομιλητης με επιχειρηματα,πιστος φιλος στους φιλους,τζεντλεμαν με τα κοριτσια.Φιλοτιμος κι αθωος,ακομα.Εργατικος σαν σκυλι,αποδοτικος σαν ρολοι ακριβειας.Λαΐκος τυπος και φανταστικος γλεντζες.Που να τον δειτε να χορευει ζεΐμπεκικο…
Πανω απ’όλα είναι ο αδελφος μου.Ιδιο αιμα,παρομοια γονιδιακη κληρονομια...
Ειμαι ο θεος του(λεμε τωρα…) και εγω ειμαι τυχερος που είναι αδελφος μου…
(…ελπιζω να μη σ’απογοητευσα μικρε…)
…Ψες μου ζητησε να γραψω γι αυτόν.Παραμονες μιας ανειπωτης ευτυχιας…Με το γνωστο του «σημαδεμενο» χαμογελο,στο οποιο υποκυπτω παντα.Ισως γιατι εγω ευθυνομαι για το μισο αριστερο του,ανω κοπτηρα…Ολες του οι δαγκωματιες και τα φιλια εχουν πλεον αποτυπωμα… Και κάθε φορα που γελαει ,μου θυμιζει το τραυματισμενο του δοντι,μοναδικο καταλοιπο μιας παλαιας μας αψιμαχιας.Ισως γι αυτό να υποκυπτω…
Είναι ψηλοτερος από μενα, εχει μαυρα , κορακισια , κοντοκουρεμμενα μαλλια,μαυρα ματια,μυωπικο αριστερο ματι,μακριες αγριες φαβοριτες ,ενθεν και ενθεν,φακιδες στο ριζορινιο και μουσακι περιποιημενο δια τας κορασιδας.Το προσωπο συνοδευεται από σωμα εξαιρετης δομης και αρμονιας.
Όμως αυτος δε θελει να γραψω γι αυτά…Θελει να παραθεσω τι νομιζω γι αυτόν,τι αισθανομαι και τι σκεφτομαι.Ειναι ο αδελφος μου,ο μικρος μου αδελφος,αιωνιος προστατης,υπερασπιστης και φιλος,εδώ και τρια χρονια ειμαστε και συγκατοικοι , μια παραχωρηση που εκανα μονο γι αυτόν.
Αψυς και οξυθυμος,εχει τον συναισθηματικο του κοσμο σε απολυτο ελεγχο.Στιβαρος,σοβαρος και απολυτος.Με αρχες.Πραγματικα καλο παιδι. Εχει χιουμορ σαρκαστικο,αριστη επικοινωνιακη προσεγγιση και σε κερδιζει με την πρωτη κουβεντα.Συνομιλητης με επιχειρηματα,πιστος φιλος στους φιλους,τζεντλεμαν με τα κοριτσια.Φιλοτιμος κι αθωος,ακομα.Εργατικος σαν σκυλι,αποδοτικος σαν ρολοι ακριβειας.Λαΐκος τυπος και φανταστικος γλεντζες.Που να τον δειτε να χορευει ζεΐμπεκικο…
Πανω απ’όλα είναι ο αδελφος μου.Ιδιο αιμα,παρομοια γονιδιακη κληρονομια...
Ειμαι ο θεος του(λεμε τωρα…) και εγω ειμαι τυχερος που είναι αδελφος μου…
(…ελπιζω να μη σ’απογοητευσα μικρε…)
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου
<< Home